Een week na zijn auto-ongeval, kreeg Nathan Van Hooydonck de diagnose van een hartritmestoornis en kreeg hij een defibrillator ingeplant. Dit betekende meteen het einde van zijn professionele sportcarrière. Helaas is Van Hooydonck niet de enige topsporter die te kampen kreeg met hartproblemen.
Hartritmestoornissen zijn een regelmatig terugkerend fenomeen binnen de sportwereld. Steeds vaker krijgen topsporters te maken met hartkwalen, waardoor hun carrière per direct ten einde loopt. Onderzoekers uit Hasselt, Leuven en Australië startten een nieuwe studie genaamd: ‘PRO@HEART’, waarin ze naar de specifieke oorzaak van dit probleem trachten te zoeken.
Risicovol vakgebied
Cardioloog Rik Willems vermoedt dat het aantal topsporters met hartkwalen zal blijven stijgen. “Topsport vraagt veel van je hart, het is dan ook logisch dat een hartprobleem kan opdagen en dat tot mindere prestaties kan leiden”, vertelt Willems. “Daardoor merken artsen het dan ook vaker op bij topsporters.” Volgens de cardioloog zijn er geen bepaalde argumenten die bewijzen dat topsport slecht is voor je hart. Toch houdt te veel sport wel risico’s in. Voornamelijk voorkamerritmestoornissen zijn een vaak terugkomend probleem.
Screening
Hoewel artsen topsporters voldoende screenen op hartproblemen, stellen velen het niet altijd op tijd vast. “Een screening is natuurlijk niet perfect. We hebben geen ideaal screeningstool, dat is een beetje de heilige graal in mijn vakgebied.”
Naast Van Hooydonck kreeg ook Sep Vanmarcke te maken met hartkwalen. Hierdoor stopte dit jaar ook zijn wielercarrière. Medische vaststelling wees uit dat er littekenweefsel op zijn hart zit. Volgens cardiologen zou dat weefsel kunnen groeien en in de toekomst tot hartfalen leiden, mocht hij blijven koersen. Cardioloog Rik Willems bevestigt dat littekenweefsel op het hart makkelijk vast te stellen is door de besmetting van een ernstige ziekte, waaronder Covid-19.