Op 26 juli van dit jaar kondigde Lars Dendoncker, de jongste van de 3 broers, op 22-jarige leeftijd zijn afscheid aan van het voetbal. De centrale verdediger, die onder andere uitkwam voor Brighton & Hove Albion en Club Brugge, vermeed lang de pers, maar wou vandaag toch kort enkele vragen beantwoorden. Voor het eerst spreekt hij over de afgelopen, moeilijke periode.
Overstap naar Engeland
Terwijl broer Leander naam maakte bij Anderlecht, doorliep Lars de jeugdreeksen bij Club Brugge. Doorbreken in de eerste ploeg deed hij er echter niet. “Mijn contract bij Club liep in de zomer van 2020 af en ik kreeg geen deftig nieuw voorstel. Toen Brighton aan de deur kwam kloppen, besliste ik om die stap te zetten omdat ik het als een mooie uitdaging zag. Ik had wel zin in een buitenlands avontuur. De overstap verliep vlot en ik had niet veel tijd nodig om mij aan te passen.” Lars sloot aan bij de beloften en een jaar later werd hij op huurbasis een half jaar bij St. Johnstone FC gestald in de Schotse eerste klasse. Bij die club maakte hij op 2 oktober 2021 zijn profdebuut.
Hartproblemen
Na 2 jaar Brighton liep ook daar zijn contract af. Al snel vond hij een nieuwe club, waar hij medische testen aflegde. Die testen bleken het begin van het einde. “Mijn hartproblemen kwamen aan het licht tijdens mijn medische testen in juni vorig jaar. Het advies van de dokters was hard, ze raadden me aan om onmiddellijk te stoppen als profvoetballer.” Lars kreeg de diagnose van myocarditis, een ontsteking van de hartspier.
Wat volgden waren heel wat bijkomende onderzoeken en ‘second opinions’. Na een jaar moest hij dan toch de knoop doorhakken: “Na veel onderzoeken bleek dat er nog altijd risico was als ik terug het veld op zou stappen. Dan was de keuze voor mijn gezondheid de enige juiste beslissing, hoe pijnlijk die keuze ook is als je daardoor je droom aan diggelen ziet vallen.”
Toekomst?
“Uiteindelijk kan ik terugkijken op een heel korte, maar toch mooie carrière. Ik speelde in de jeugdreeksen van de nationale ploeg en maakte mijn profdebuut. Ook had ik de kans om met absolute topspelers te trainen bij Brighton en Club Brugge, ik heb enorm veel vrienden gemaakt. Er zijn tenslotte niet veel spelers van mijn leeftijd die de kans hadden om een buitenlands avontuur aan te gaan. Ik onthoud sowieso de positieve dingen.”
Rond zijn toekomst zijn nog veel vragen, het is tenslotte nog niet zo lang geleden dat hij een van de moeilijkste beslissingen uit zijn leven maakte. Dat hij tijd nodig heeft om dat te verwerken is begrijpelijk. “Mijn toekomst is nog eerder vaag, maar ik overweeg wel om in de voetbalwereld te blijven in een functie naast het veld.”