Ilyes Sliti maakte vorig jaar de overstap van KRC Harelbeke naar USD Lavello. Hij kwam als achttien jarige terecht in een onbekende wereld. Ondertussen is hij gestart aan zijn tweede seizoen in Italië bij Gallipoli Calcio. Eerder dit jaar besliste hij om in Italië te blijven spelen. Op zijn debuut voor zijn nieuwe werkgever moet hij nog eventjes wachten. Doordat heeft hij de competitiestart gemist.
De bal ging aan het rollen door mijn filmpjes op TikTok
Zijn overstap van KRC Harelbeke naar USD Lavello kwam er redelijk snel. Hij kreeg hulp van een manager uit Litouwen die een aantal van zijn video’s had gezien op TikTok. Sliti had hier enkele video’s gepost van zijn acties tijdens wedstrijden bij Harelbeke. Hij kreeg twee aanbiedingen van clubs uit de Serie D in Italië, toch wel een grootmatcht in het voetbal. “De Serie D heeft verschillende reeksen waarbij groep H gezien wordt als de hoogste. USD Lavello speelde in groep H, dus de keuze was snel gemaakt”, vertelt hij. Zijn manager bracht hem uiteindelijk bij de Italiaanse vierdeklasser. Hier werkte hij het seizoen 2022-2023 af. Na het seizoen had hij nog geen nieuw contract, maar Sliti besloot zelf om terug te keren naar Italië. Hij vond dit beste stap voor zijn ontwikkeling. USD Lavello degradeerde, maar Sliti wou koste wat koste in dezelfde competitie blijven.
“Eigenlijk was dit wel een bizarre situatie. Ik had redelijk wat aanbiedingen na mijn eerste seizoen in Italië. Eind juli trainde ik voor een andere Italiaanse club, US Fasano, maar de trainer speelde met een systeem dat me niet echt lag. Ik ging niet veel speelminuten krijgen, waardoor ik besloot naar een andere ploeg te gaan waar ik wel veel minuten zou maken”. Uiteindelijk tekent Sliti bij Gallipoli Calcio. “Je het niveau vergelijken met 1B in België. Al vind ik het wel moeilijk te vergelijken aangezien er veel verschil zit tussen het Italiaanse en het Belgische voetbal. In Italië is voetbal veel fysieker en heb je meer concurrentie. Italië ademt voetbal en dat merk je gewoon aan iedereen!”.
Het is één van de beste leerscholen
Sliti kwam in zijn eerste jaar terecht in het zuiden van Italië in het centraal gelegen pittoreske dorpje Lavello. “Er was niet veel toerisme en bijna niemand kon er Engels. Er viel niet veel te beleven en er waren niet veel mensen van mijn leeftijd. Mijn dagen bestonden uit trainen, recupereren, slapen. En dit elke dag opnieuw. Vorig jaar had ik wel redelijk wat heimwee, maar dit jaar is het al veel verminderd”, zegt hij.
Dit seizoen speelt de Deerlijkenaar in het stadje Gallipoli, gelegen aan Ionische Zee. Hij zit er samen met een goede vriend uit Frankrijk. Een belangrijke band, aangezien er in de kleedkamer Italiaans vloeit. Het Italiaans leerde hij door er vooral zelf mee bezig te zijn. Doordat bijna alle spelers Italianen zijn, is hij genoodzaakt om Italiaans te spreken. Al geeft hij zelf toe dat dit de beste leerschool is.
“Het leven alleen is wel lastig”
Sliti geeft toe zijn familie en vrienden te missen. Ook zijn honden zijn een groot gemis. Voor zijn familie is het lastig om vaak af te reizen naar Italië en de wedstrijden mee te pikken. Gelukkig kunnen ze zijn wedstrijden van het thuisfront volgen. Zo ziet Sliti’s familie toch ieder weekend zijn wedstrijden. En kunnen ze trots zijn op hun ‘Italiaanse’ voetballer.