de wielrenner Nathan Van Hooydonck mmoet gedwongen stoppen met wielrennen na hartfalen.©Tristan Dezitter

De Belg Nathan Van Hooydonck stopt met wielrennen. Die keuze is niet vrijwillig, want de renner van Jumbo-Visma kreeg op 12 september een hartaanval en mag niet meer koersen. Vorig jaar zette de Italiaan Sonny Colbrelli ook al een punt achter zijn carrière om een gelijkaardige reden. Waarom zien dokters de problemen niet eerder en kan Van Hooydonck niet koersen met een defibrillator? “Een defibrillator vertelt niet alles”, licht cardioloog Patrick Vertongen toe.

Vele onderzoeken

Topsport is gevaarlijk, dat weet iedereen. Het is een van de redenen waarom atleten zoveel medische testen ondergaan. Volgens Dr. Patrick Vertongen doen veel stoornissen zich onverwacht voor. “De uitgebreide testen dekken al een deel van de problemen, maar niet alles. We houden zelfs mensen tegen die nog niet aan topsport doen” ,zegt Vertongen. Hij voegt eraan toe dat een onderzoek niet alle ziektes opspoort omdat de technologische evolutie niet voldoende is. “De wielersport is zeer zwaar voor het hart waardoor kwalen sneller naar boven komen”, voegt Vertongen toe.

Elke sport is verschillend

Volgens de dokter is er een groot verschil tussen voetballers en wielrenners. Zelf stelt hij dat spelen met letsels ook voor voetballers niet verstandig is: “Een defibrillator kan geen hartritmestoornissen tegenhouden. De voetballer valt op het gras, krijgt een schok en heeft hoogstens een blauwe plek. Een wielrenner daarentegen rijdt aan hoge snelheden en brengt zichzelf en anderen in gevaar.” Dat is volgens Vertongen ook een reden waarom mensen na de plaatsing van een defibrillator niet meer met de wagen rijden. De gevolgen kunnen fataal zijn.

Nooit garantie

Vooral de langdurige inspanningen blijken de boosdoener te zijn. “Te veel is te veel”, besluit Vertongen. “De intensieve trainingen en extreme diëten zijn niet goed voor het hart.” Een ultieme oplossing kan hij niet geven. “Topsporters moeten zichzelf blijven pushen om de snelste te zijn. Maximale begeleiding is key, maar garantie is er nooit. De hartfalen zullen altijd een taboe blijven in de sport”