Naar aanleiding van het incident op het WK rugby waarbij een Namibiër zonder moeite de kaak brak van de Franse speler Antoine Dupont, interviewde ik trainer en rugbyspeler Emiel V. om na te gaan hoe gevaarlijk rugby nu eigenlijk is.
Is rugby een gevaarlijke sport? Waarom?
“Rugby is een contactsport maar dit wil niet per se zeggen dat het een gevaarlijke sport is. Dit hangt zeer sterk af van de context.
Er vallen bijvoorbeeld meer doden in wielrennen dan in rugby.
Dit komt doordat het fysieke welzijn van de spelers zeer sterk op de voorgrond wordt gezet. Er zijn allerlei regels die ervoor zorgen dat iedereen in topconditie is en die bepalen of de spelers mogen meespelen of niet.
Hoe hoger het niveau, hoe minder blessures er zijn, omdat de spelers veel beter weten hoe ze moeten spelen en hoe ze eventuele blessures kunnen vermijden. Die spelers weten bijvoorbeeld ook heel goed hoe de verhouding snelheid en gewicht elkaar beïnvloeden.”
Zijn er vaak blessures bij rugbyspelers?
“Het soort blessures hangt zeer sterk af van welke soort rugby er gespeeld wordt. Bij de meest populaire rugby starten de meeste onervaren mensen dus daar zijn kleine blessures iets dat vaak voorkomt. Als je dan naar professioneel rugby kijkt, zal je zien dat blessures veel minder vaak voorkomen maar dat ze wel ernstiger zijn.”
Dragen rugbyspelers bescherming?
“Iedere rugbyspeler draagt verplicht een mondstuk om het gebit te beschermen. De rest van bescherming is een keuze die de speler zelf maakt. Tegenover wat veel mensen denken is het dragen van bescherming eigenlijk wat voor blessures zal zorgen. Dit komt doordat de speler niet vrij kan bewegen en ze beperkt worden.
In de veiligheidsvoorschriften staat ook dat er alleen maar zachte materialen mogen gebruikt worden om jezelf te beschermen, dit omdat zo de veiligheid van andere spelers niet in gevaar gebracht kan worden. Dus eigenlijk heb je een vals gevoel van veiligheid. Toch is het aankopen van een ‘scrumcap’ iets wat we vaak zien bij beginnende rugbyspelers, maar dit komt vaak door bezorgde ouders.”
Let de medische staff extra op bij hoofdblessures?
“Jazeker, de meeste aandacht gaat naar het hoofd en de blessures daar. Dit omdat de blessures daar vaak het ergst zijn en vaak de grootste impact hebben als ze niet serieus genomen worden. Neem nu het WK als voorbeeld, daar zijn er 400 dokters en specialisten betrokken voor, tijdens en na de training en de wedstrijden. Vanaf het moment dat er onzekerheid is over het welzijn van de hersenen wordt je getest. De reden dat er nu zoveel medici bij zijn is omdat het WK van 2003 eerder een slachtbank was dan een rugbyspel. Spelers werden voortdurend afgevoerd met hersenschuddingen en een week later stonden ze al terug op het veld, compleet onverantwoord dus. Er is ook een regel die zegt dat als je 3 keer K.O. geweest bent in je rugby carrière, dat je voor je eigen veiligheid niet meer verder mag spelen.
De veiligheid en het welzijn van de spelers staan anno 2023 veel meer op de voorgrond dan 20 jaar geleden en ik kan die verandering alleen maar toejuichen.”