Dat de jonge Alec Segaert grote ogen gooit in het wielrennen, valt niet te ontkennen. Presteren moet hij zelf doen, maar achter de jonge sporter staat een heel team. We hebben het niet alleen over trainers en andere staff, maar ook zijn familie speelt een belangrijke rol. Van zijn dichte omgeving kan de topsporter op veel steun rekenen.
Mama Karen is een vaste waarde in het leven van Alec en steunt hem waar ze kan. Vandaag neemt hij deel aan de wegrit en de verwachtingen liggen heel hoog. “Ik weet dat Alec altijd ambitieus is, dus dan hoop je voor hem dat het ook goed lukt. Voor mij is het minder belangrijk welke plaats hij behaalt, zolang hij er zelf tevreden mee kan zijn. Ook hoop je dat hij niet in een valpartij belandt en veilig over de eindstreep raakt”, vertelt ze. Van zenuwen heeft de sporter blijkbaar weinig last. “Alec kan zich zeer goed focussen en blijft altijd heel rustig. Om een goeie renner te zijn moet je ook wel met die stress om kunnen en mentaal sterk zijn. Het zijn niet alleen de benen die tellen, ook moet je je hoofd erbij kunnen houden en dat is minstens even belangrijk”, voegt Karen er nog aan toe.
Kaarsje als gelukbrenger
Zelf volgt Karen de wedstrijden zoveel als mogelijk. Ook wanneer ze niet ter plaatse kan zijn of aan het werk is, blijft Karen bezig met de carrière van haar zoon. “Tijdens de lessen is het moeilijk om te volgen, maar in de pauzes probeer ik zo veel mogelijk op de hoogte te blijven van hoe het er op de koers aan toe gaat. Wanneer de wedstrijd, zoals vandaag, niet wordt uitgezonden op televisie, kan je enkel berichtgeving volgen via supporters ter plaatse.” Voor een belangrijke wedstrijd brandt zijn mama een kaarsje voor Alec, als geluksbrenger. “Zeker op verplaatsing is dit een soort ritueel. Het is een stukje bijgeloof, het geeft ons het vertrouwen dat het moet lukken en dat hij veilig zal toekomen.”
Toeleven naar het EK
De voorbereiding naar dit EK was naast hard werken ook een kwestie van alles goed combineren. Planning was van groot belang naar aanloop van deze wedstrijd. “Alec is ook nog student, hij moest nog twee examens afleggen in september. Hij moest daar, tussen de koersen door, voor studeren. Soms had hij maar één dag om te leren voor een examen.” Als student Burgerlijk Ingenieur moet hij ook zware studies zien te combineren met het drukke topsportleven. Gelukkig heeft hij altijd zijn oudere broer Loïc Segaert om op terug te vallen. Naast broer is Loïc ook coach en zorgt hij onder meer voor het trainingsschema van Alec. Ook voor zijn ouders moet het een geruststelling zijn dat de twee altijd elkaar hebben. “Als moeder is dat heel leuk. Die twee begrijpen elkaar met heel weinig woorden. Het zijn twee totaal verschillende karakters, maar ze gaan voor elkaar door het vuur en vertrouwen elkaar blindelings. Dit maakt hen een heel goed duo.” Ook wanneer de ouders er zelf niet kunnen bij zijn is het voor hen fijn om te weten dat zijn broer er altijd is om Alec te steunen. Ook bij de renner zelf neemt het feit dat Loïc er is, om alles in goede banen te leiden, heel wat stress weg.
Als kleine jongen was Alec al een gedreven multisporter met een keiharde winnaarsmentaliteit. Zijn brede interesse en liefde voor sport is al altijd aanwezig. Voor hij in het wielrennen gerold is, passeerden ook voetbal, volleybal, triatlon en basket. “Hij deed alles wel graag en toonde voor veel sporten talent. Een winnaar zat altijd in hem, hij ging bij alles wat hij deed tot het uiterste. Uiteindelijk is hij toch voor het wielrennen gegaan en mede door zijn talent, maar vooral zijn doorzettingsvermogen, is hij geraakt waar hij nu staat.”
Bij familie Segaert zit sport in het bloed. Zowel papa, mama, broer als zus zijn echte sportievelingen. Maar ook zijn peter Jan Segaert heeft rennersbloed in zijn genen. “Ik denk niet dat hij de passie van het wielrennen van mij heeft meegekregen, maar het is enorm leuk om hem bezig te zien. Hij groeide op in een heel sportief gezin en ik ben ervan overtuigd dat hij de juiste genen en mentaliteit heeft meegekregen”, weet Jan te vertellen. Als klein mannetje haalde hij heel goeie punten op school, maar ook toen stond zijn leven al in teken van sport. “We zijn vaak naar wedstrijden gaan kijken, van welke sport dan ook, daar zagen we al dat Alec talent had. Nu hij wat bekender wordt spreken ze ons daar als familie soms op aan. Dan zeg ik met trots dat ik peter van hem ben.” Verder krijgt Alec nog vele complimenten van zijn familie. Het is duidelijk dat hij een gedreven team achter zich heeft, dat heel trots op hem is.