© Yorben Audenaert

Aanstaande zaterdag houdt Open Vld een partijcongres. Op dat partijcongres wordt er beslist wie de nieuwe voorzitter zal worden van Open Vld. De kandidaten voor het voorzitterschap zijn Vincent Stuer, Bert Schelfout en de waarnemend voorzitter Tom Ongena. Bert Schelfout uitte zijn ongenoegen over het verloop van de voorzittersverkiezingen.  

Wat vindt u van het verloop van de voorzittersverkiezingen? 

“Zeer spijtig, in juli heeft men beslist om een waarnemend voorzitter aan te stellen vanuit de partijtop. Daarna besliste men om toch voorzittersverkiezing te organiseren maar die gaan op een heel gecontroleerde manier door. De voorzittersverkiezing vindt plaats tijdens het partijcongres. Honderden leden stuurden mails met de boodschap dat ze niet konden deelnemen aan het congres. Ik vind de manier van aanpak beneden alle peil. De partijtop respecteert de ledendemocratie niet en men zet de leden buiten spel. De kabinetsmedewerkers en mensen die nauw verbonden zijn met de partij zijn de enigen die aanwezig zullen zijn op het congres.” 

Dus als ik het goed begrijp kan je alleen maar stemmen als je fysiek aanwezig bent op het congres? 

“Ja dat klopt, inderdaad.” 

Mocht u in de schoenen van Tom Ongena gestaan hebben, hoe zou u het dan hebben aangepakt? 

“Ik zou van meet af aan een open en eerlijke voorzittersverkiezing bepleiten, ook al schoof de partij mij naar voor. Als je dan verkozen wordt, zou je een groter draagvlak hebben bij de leden. Daarnaast sta je veel sterker op het moment dat je belangrijke zaken moet beslissen. Nu zal hij altijd de kandidaat blijven van de partijtop. Dat knaagt aan zijn geloofwaardigheid.” 

Dus dan zou u in juli direct voorzittersverkiezingen hebben georganiseerd en niet met een waarnemend voorzitter hebben gewerkt? 

“Tom zou wel de lopende zaken kunnen gedaan hebben als waarnemend voorzitter. Maar dan nog moet er een voorzittersverkiezing georganiseerd worden. In die zin had iedereen een gelijke kans maar dat hebben ze niet gedaan. De laatste drie weken wanneer er dan wel tegenkandidaten waren, had hij niet het lef om in elke provincie een debat te organiseren. Er is tenslotte geen brief gestuurd naar de leden met een uitnodiging voor het congres. Enkel een e-mail, maar de helft van de leden heeft geen e-mailadres doorgegeven.” 

Mocht u voorzitter worden, hoe ziet dan de toekomst van uw partij? 

“Eerst en vooral wil ik ervoor zorgen dat er zowel op federaal als op Vlaams niveau nieuwe leden lijstrekker worden. De kopstukken zouden dan op de tweede plaats komen waardoor de nieuwe leden effectief verkozen kunnen worden. Hierdoor krijgen ze de kans om in het parlement te groeien. Anderzijds zou ik aan onze geloofwaardigheid willen werken. Dit zouden we doen door niet in een regering te stappen als de begroting niet op orde is en het overheidsbeslag niet daalt. We zitten met een gigantisch overheidsbeslag. Meer dan 54 procent van alles wat geproduceerd wordt, neemt de overheid in en herverdeelt de overheid tussen de bevolking. De bevolking kreunt onder die lasten want dan hebben ze minder vrijheid om hun inkomen zelf te gaan besteden. Ik zou opnieuw meer vrijheid aan de bevolking willen geven. Op die manier denk ik dat onze partij opnieuw zal groeien.” 

U bent lijstrekker van Open Vld in Deerlijk, heeft u al een idee wie uw plaats zou innemen? 

“Mijn engagement voor Deerlijk blijft zeker bestaan. Ik vind het mooi om op het lokale niveau te werken. Je beslissingen zijn concreet en je ziet direct de impact van je beslissingen. Ik blijf dus zeker actief in Deerlijk. Er zijn andere partijvoorzitters die ook burgemeester zijn en het nog veel drukker hebben dan ik. Het is een kwestie van je goed te organiseren. Ik denk dat Deerlijk er soms zelf voordelen uit kan halen.” 

Bart de Wever zei in De Tijd dat hij een brede conservatieve volkspartij wil vormen met de rechterzijde van Open Vld en CD&V. Zou u als voorzitter hiervoor open staan? 

“Op dit moment sta ik daar niet voor open. Bij de liberalen staat de mens echt centraal, dit mis ik bij de N-VA. De N-VA ziet de natie als een centraal punt. Dat zie je bijvoorbeeld op Vlaams niveau daar komt er alsmaar meer staat bij. Ik sta voor staatsvermindering en ik ben ervan overtuigd dat dit ook beter voor de mensen is. Daar zie ik een diepe kloof. Stel nu dat wij op tachtig procent van onze standpunten overeenkomen en we op die manier impact kunnen hebben, is het wel haalbaar. Maar op dit moment is dat niet van toepassing. Als het gaat om samen regeren, zie ik daar mogelijkheden in en is die frontvorming wel interessant.”