Treinbegeleiders die bij de NMBS werken zijn de laatste jaren steeds vaker het slachtoffer van treinagressie. Is er genoeg aandacht voor de treinbegeleiders die hier dagelijks mee te maken krijgen? En neemt het bedrijf voldoende maatregelen om agressie aan te pakken en slachtoffers te steunen? Wij spraken met een treinbegeleider.
T. behaalde eerst zijn bachelor van het lager onderwijs. Toch koos hij voor een job als treinbegeleider. Nu werkt T. al enkele jaren als conducteur. “Het is stiekem al altijd een droom geweest van mij om treinbegeleider te worden. Het is jammer dat agressie dagelijkse kost is geworden, want ik doe mijn werk enorm graag. Dat ik zo graag treinbegeleider ben is mijn sterkte, maar dus ook mijn zwakte”, zegt T.
Treinagressie
Het is verschrikkelijk dat treinbegeleiders elke dag te maken krijgen met geweld. “Ik ga steeds vaker met schrik naar mijn werk”, stelt T. “Een verbale discussie kan ik makkelijk plaatsen, maar als iemand me fysiek aanvalt, klap ik helemaal dicht”, voegt hij er nog aan toe. Hij is zelf al twee keer slachtoffer geweest van fysiek geweld. “Ik verzocht een man zonder vervoersbewijs de trein te verlaten. Hij verliet de trein, maar probeerde stiekem aan de andere kant van de trein verder te reizen. Ik dreigde de politie te bellen. Toen kreeg ik een slag in mijn gezicht. Als treinbegeleider sta je helemaal alleen en voel je jezelf machteloos. Je probeert je werk zo goed mogelijk te doen, maar in zulke situaties kan je weinig doen”, sluit T. af.
Rol van de NMBS
Je kan als werknemer van de NMBS gebruik maken van een luisterend oor als je slachtoffer bent van geweld. Deze persoon is dan je persoonlijke buddy. “Mijn eerste buddy belde mij verschillende keren en wilde me graag steunen. De tweede maal kreeg ik opnieuw een buddy. Die belde mij maar één keer. Daar heb ik dus niet zoveel aan gehad. De NMBS zou de buddy’s dus beter moeten opleiden”, stelt T.
Niet alleen de NMBS, maar ook de politie speelt een belangrijke rol. “Tenzij je dood of zwaargewond bent, nemen ze niet meteen maatregelen. Ik verwacht in zulke gevallen dat ze de mensen veel sneller straffen. Ik belde een week na mijn eerste incident naar de politie om te vragen wat er nu precies ging gebeuren. Ze lieten mij weten dat ze er nog niet eens aan begonnen waren”, vertelt T.
Treinbegeleider is een mooie job die treinbegeleiders met heel veel passie uitvoeren. Toch moet er iets veranderen. Er is nood aan betere begeleiding en ook de straffeloosheid zou aangepakt moeten worden.