Harelbeke – Het item domineerde de voorbije winter alle krantenkoppen: de energieprijzen. Door de oorlog tussen Oekraïne en Rusland, een van onze grootste gasleveranciers, schoten de energieprijzen door het dak. Om die energiefactuur zo laag mogelijk te houden, zochten veel gezinnen naar een oplossing. Els De Ro uit Harelbeke vond er een, met dank aan de terugdraaiende teller én haar zonnepanelen. “Onze overproductie gebruiken, was de beste beslissing die we konden nemen”, zegt ze.
Twee jaar geleden liet Els tien extra zonnepanelen op het dak van haar huis plaatsen, goed voor twaalf panelen in totaal. “In het eerste jaar experimenteerden we nog”, zegt ze, “We wisten niet hoeveel energie we ermee zouden ophalen en of het ons volledig verbruik zou dekken. Vorig jaar haalden we een overproductie van 700 kilowattuur.” Els en haar man hadden toen twee opties: die energie gebruiken of laten terugbetalen. “Laten terugbetalen was eigenlijk geen optie. Die tarieven zijn te laag om er iets aan te verdienen. We moesten een manier vinden om dat overschot te recupereren.”
En dus verwarmde Els haar badkamer met een elektrische radiator. “Het kost ons veel energie om de badkamer te verwarmen”, zegt ze. “De verwarming ligt er niet altijd aan. Daardoor blijven de de vloer, de muren en het plafond koud. We moeten dus meer stoken om de ruimte op te warmen en warm te houden. Het is dus een evidente keuze logisch om daar niet meer te verwarmen met gas, maar met elektriciteit.” Hoeveel dat haar gezin precies opbracht kan Els niet zeggen. “We pasten ons gedrag ook aan. De verwarming in de woonkamer stond drie graden lager en we probeerden minder lang te douchen. Maar uiteindelijk hebben we een grote 700 euro aan gas uitgespaard”, zegt ze. “Op de elektriciteitsrekening hebben we ongeveer twintig euro moeten bijleggen, maar dat was het waard.”
Digitale meter en injectietarief
Omdat Els nog geen digitale meter heeft, kan ze het elektriciteitsnet als een soort virtuele batterij gebruiken. “De digitale meter zal dat onmogelijk maken”, zegt ze, “We zijn niet van plan om die voor 2025 in huis te halen.” Vanaf 1 januari 2025 kan je die meter niet meer weigeren. De opbrengst van haar zonnepanelen zal dan afhangen van het injectietarief, dat is de vergoeding die de energieleverancier betaald voor de elektriciteit van de zonnepanelen. Bij Mega, de energieleverancier van Els, staat dat injectietarief nu op 5.57 euro per kilowattuur, terwijl klanten die energie aankopen aan 16.47 euro per kilowattuur. “Eerlijk is dat niet”, zegt Els, “Onze buren zullen de volle prijs betalen voor energie die wij opwekken, terwijl de energieleverancier er amper extra kosten aan heeft.”
Toekomst
Els weet nog niet hoe ze haar zonnepanelen ten volste zal gebruiken wanneer de digitale meter er is. “We zullen moeten wikken en wegen. Mijn man en ik werken beiden fulltime. Onze energie verbruiken zoals het opgewekt wordt, is onmogelijk”, zegt ze. “Misschien investeren we in een externe batterij. Maar zo’n batterij van acht kilowattuur kost nu nog meer dan al onze zonnepanelen samen en je moet ze iedere tien tot vijftien jaar vervangen. Om die knoop door te hakken, kijken we dus nog even de kat uit de boom.”