Seba Houllier (50), afkomstig uit Lauwe gooide na 22 jaar op de werf het roer volledig om. Hij maakte een carrièreswitch en ruilde beton in voor bierglazen en babbels aan de toog. Wat motiveerde hem om eindelijk die stap te zetten?
Een carrièreswitch maken lijkt een enge stap. Helemaal opnieuw beginnen is ook niet vanzelfsprekend, en al zeker niet op latere leeftijd. Het verhaal van Seba Houllier bewijst dat het toch mogelijk is, ongeacht waar je vandaan komt.
Achtergrond
Als veertienjarige jongen was Seba vaak te vinden bij zijn tante en nonkel die toen een eigen café uitbaatten. Het was een gezellig café met een visvijver en een terras. Toen hij zag hoe ze dat café runden, ontstond zijn jeugddroom om dat op een dag zelf te doen. “Mijn tante en nonkel waren echte voorbeelden voor mij”, vertelt Seba.
“Het was een nu of nooit verhaal. In januari vierde ik mijn vijftigste verjaardag en ik vond dat ik de stap nu moest zetten, als ik hem ooit wilde zetten” – Seba Houllier
Eerst werkte hij 22 jaar in de bouwsector. Nu staat hij achter de toog van het Bockor café. “Het was een nu of nooit verhaal. In januari vierde ik mijn vijftigste verjaardag en ik vond dat ik de stap nu moest zetten, als ik hem ooit wilde zetten. Toen kreeg ik de kans om Bockor café Harelbeke over te nemen dus dacht ik: het is nu of nooit”, aldus Seba.
Het zware heffen en sleuren ligt nu achter hem, – of dat zou je denken. Niets is minder waar, want alhoewel zijn droom nu werkelijkheid is, durft Seba beweren dat het zelfs minder zwaar is dan in het café. “In het weekend, op vrijdag en zaterdag, werk ik lange dagen. Soms ben ik zeventien uur lang bezig. In de bouwsector was dat maar acht uur op een dag. Een hele verandering in vergelijking met mijn vorige job.”
Vrije tijd
Op dagen dat het café gesloten is, doet Seba administratieve zaken. Dinsdagnamiddag is het café gesloten, toch komt hij pas thuis rond 17u omdat alles eerst opgekuist moet zijn. Woensdag is Seba’s vrije dag en die spendeert hij onder andere met bestellingen opnemen en boodschappen doen voor het café.
In die kleine momenten waarop Seba toch wat vrije uurtjes heeft, spendeert hij die het liefst al genietend met zijn vrouw Kelly op restaurant of in de wellness. Zij werkt ook, maar op drukke dagen steekt ze een handje toe in het café.
Eerste weken
Seba runt nu al een paar weken zijn eigen café. De eerste weken na opening waren voor hem alvast geslaagd. “De mensen waren positief. Ik kreeg veel positieve feedback, maar hier en daar ook negatieve feedback. De positieve commentaren onthouden we en uit de negatieve leren we. Zo kunnen we verder groeien en het café constant verbeteren.
“Daarvoor probeer ik ook om de klanten bij naam te onthouden. Op die manier kan je ze echt persoonlijk begroeten als ze binnenkomen en dat creëert een familiale sfeer.”
Volgens Seba zijn dit de vier voornaamste eigenschappen van een cafébaas: uithoudingsvermogen, geduld, vriendelijkheid én je moet hygiënisch te werk gaan.
Toekomst
In de toekomst wil Seba graag verder met het café. “Als het lukt, en als mijn gezondheid het toelaat, dan zou ik zeker nog negen jaar dit café willen openhouden. Dan ben ik 59 jaar en wordt het stilaan tijd om het wat rustiger aan te doen. Als de regering dat ook toelaat natuurlijk (lacht)”, vertelt hij.
“Ik wil proberen om een goede band op te bouwen met de klanten. Dat is iets wat ik geleerd heb van de vriendin van mijn vriendin, die ook een café uitbaat. Daarvoor probeer ik ook om de klanten bij naam te onthouden. Op die manier kan je ze echt persoonlijk begroeten als ze binnenkomen en dat creëert een familiale sfeer.”
Er liggen voor het café ook plannen op tafel om evenementen te organiseren. In het café is er een terras met een tuin, en er is ook een zaaltje. Die extra plaats wil hij in de toekomst zoveel mogelijk benutten, maar nu is de eerste prioriteit personeel vinden. “We zoeken vooral flexijobs en jobstudenten. Zeker jobstudenten, want die zijn zeer belangrijk”, klinkt het.
Op persoonlijk vlak hoopt Seba om een deftig spaarcentje te kunnen opbouwen om later ten volle van zijn pensioen te kunnen genieten. Dat is niet altijd even evident. “Mensen zien altijd de mooie kant. Ze zeggen dan ‘Amai, die heeft veel centen verdiend’, maar ze vergeten soms dat je er wel 17 uur voor hebt moeten werken. In de bouwsector is dat nog moeilijker. Als je in die sector werkt voor een baas van 7 tot 5 dan zal je daar niet rijk van worden. Je moet meer werken dan een ander om rijk te worden”, aldus Seba.
Geen caféganger
Alhoewel hij nu een eigen café uitbaat, blijkt Houllier zelf geen caféganger te zijn. “Ik heb daar geen tijd voor en ook geen moed”, zegt hij. Vroeger dronk hij graag een glas alcohol, maar nu gebeurt dat praktisch nooit meer buiten een aperitiefje op restaurant of een glaasje wijn. “Ik drink zelf bijna niets meer, want ik wil alles goed kunnen volgen en onthouden”, gaat hij verder. Die grens past hij niet toe in zijn café. “De klanten mogen zo veel drinken als ze zelf willen. Zolang ze niet van hun stoel vallen heb ik daar geen problemen mee.”
Het Bockor café van Seba Houllier kan je vinden in de Gentsestraat 12, 8530 Harelbeke. Je kan er terecht op maandag van 9.30u tot 22u, op dinsdag van 9.30u tot 13.30u, op donderdag van 9u tot 12u, op vrijdag en zaterdag van 9u30 tot middernacht en op zondag tot 22u.
Bockor Café Harelbeke – Google Maps
Dit artikel werd mede tot stand gebracht door AI