De voorzittersverkiezingen van Groen hebben de verwachte ontknoping gekregen. Met 59,1% van de stemmen, in de tweede verkiezingsronde, is Bart Dhondt tot nieuwe voorzitter gekozen voor de volgende vijf jaar. Maar wie is de 40-jarige West-Vlaamse Brusselaar die binnen zijn partij bekendstaat om zijn pragmatische aanpak, maar voor de buitenwereld nog een grote onbekende is?
Na de slechte verkiezingsresultaten in juni en oktober, waarbij Groen slechts net over de kiesdrempel raakte, besloot de partij om co-voorzitters Jeremie Vaneeckhout en Nadia Naji aan de kant te schuiven. Al snel werd gekeken naar kopstuk Petra De Sutter om hen op te volgen. Zij was de afgelopen jaren als kopstuk al het gezicht van de partij. Volgens De Sutter was zij echter niet de juiste persoon omdat zij vond dat de partij “een straatvechter” nodig had om de partij terug op de kaart te zetten.
Steun van de partijtop
Na het afhaken van De Sutter zagen drie kandidaten hun kans om zich op te werpen als potentieel voorzitter: Bart Dhondt, de jonge Hasselaar Bright Adiyia en de Brusselse Celia Groothedde. Dhondt kreeg hierbij al snel de steun van prominente figuren zoals Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten. Volgens Adiyia was het “ongepast” dat de partij zich zo nadrukkelijk uitsprak. Maar de steun heeft dus gewerkt want Dhondt wordt de volgende vijf jaar voorzitter van de partij.
“Voor de verkiezingen hebben Liv Onkelinx en ik als voorzitters van Jong Groen de drie kandidaten ontmoet. Dhondt kwam daarin over als een zeer aimabel persoon, met een duidelijke visie”, zegt Daan Reydams, co-voorzitter van de jongerenpartij van Groen. “Het wordt vooral cruciaal dat hij de partij terug op één lijn krijgt, na de interne verdeeldheid die gecreëerd werd door de verkiezingen.”
‘Man van de dialoog’
Binnen zijn eigen partij wordt Dhondt aanzien als ‘man van de dialoog’. Een titel die hij heeft verworven als schepen voor Mobiliteit in Brussel. In die functie lanceerde hij het befaamde circulatieplan ‘Good Move’, waarmee hij het gemotoriseerd verkeer in de Brusselse Vijfhoek met een kwart verminderde. En hoewel het plan aanvankelijk weerstand opriep, wist Dhondt sceptische inwoners en handelaars mee te krijgen in het verhaal.
Dhondt zijn carrière begon wel al een heel stuk eerder. Sinds 2006 noemt hij zichzelf een ‘fiere Groene’. Toen stond hij als 22-jarige op de gemeentelijst in Oostende, maar raakte hij niet verkozen. Hij trok echter wel de aandacht van lokaal lijsttrekker Wouter De Vriendt. Die loodste hem richting Brussel, waar hij adviseur werd op het kabinet van Brussels staatssecretaris Bruno De Lille. “Hij is een persoon die zijn strepen binnen de partij al meer dan verdiend heeft”, zegt politicoloog Herwig Reynaert. “Straks kan hij zijn kunnen ook tonen aan het grote publiek.”
Toch wordt het geen makkelijke taak voor Dhondt, dat bevestigt Gents schepen voor Groen Hafsa El-Bazioui: “Er ligt een grote opdracht te wachten voor Bart en zijn ondervoorzitter Natacha Waldmann. Er zijn veel maatschappelijke uitdagingen, waar wij nog meer onze stempel moeten kunnen drukken, zoals sociale rechtvaardigheid en klimaat.”
Lenteoffensief
In een statement op de website van Groen kondigt Dhondt aan dat hij zijn termijn zal beginnen met een lenteoffensief. Zo wil hij de partij definitief uit het defensief trekken en groene oplossingen naar voren schuiven. Daarbij richt hij meteen zijn pijlen op het centrumrechtse beleid: “Groen is het logische progressieve alternatief voor het wantrouwige beleid van centrumrechts. Onderwijs, welzijn, rechtvaardige fiscaliteit, klimaatbeleid: centrumrechts biedt onvoldoende antwoorden op de belangrijkste uitdagingen van dit moment. Groen heeft die oplossingen wel, en dat willen we laten zien.”
Volgens Reynaert heeft deze aanpak kans op slagen: “De thema’s van Groen zijn nog steeds de thema’s die mensen bezighouden. Alleen merk je de laatste jaren dat andere partijen ook een steeds duidelijker standpunt innemen op vlak van klimaat en sociale zaken. Als Dhondt erin slaagt om de thema’s terug op het conto van Groen te schrijven, kunnen ze bij de volgende verkiezingen in 2029 misschien terug aanknopen met de successen van het voormalige Agalev.”
In de kijker
Met de keuze voor Dhondt kiest Groen opnieuw voor iemand met een uitgesproken stedelijk profiel. Zeker Brussel en Gent zijn regio’s waar de partij traditioneel hoog scoort. Na de mislukte strategie van het co-voorzitterschap, wordt Dhondt wel de nadrukkelijke leider. Iets wat volgens Reydams een goede zaak is: “Wij hebben hoge verwachtingen van onze nieuwe voorzitter. Hij wil de partij terug op de politieke kaart zetten, en wij willen dat uiteraard ook.”
Of Dhondt, die volslagen onervaren is in de nationale politiek, maar wel tonnen ervaring heeft op lokaal vlak, de juiste keuze is moet de toekomst uitwijzen. De grootste opdracht voor Dhondt is alleszins iets waar zijn voorgangers niet in geslaagd zijn: in de kijker lopen.