Morgen spelen de Kortrijk Spurs, de Kortrijkse basketbalploeg, in Groningen tegen Donar Groningen. Een verplaatsing van een slordige 5 uur heen, een overnachting en 5 uur terug. Dat allemaal om 2 uurtjes te spelen. De verplaatsingen naar Nederland zijn er al enkele jaren voor de Belgische ploegen in de BNXT-league. Nieuw dit jaar is dat de clubs vanaf dag één over de grens moeten en tegen alle Nederlandse ploegen spelen. Afgelopen jaren was dat enkel in het najaar tegen de helft van de ploegen. Niels De Ridder, speler van de Spurs, staat voor een lang weekend.
Wat vind je van het nieuwe format, met meer verplaatsingen naar Nederland?
“Ik vind het veel beter, je ziet dat ook in andere competities in Europa. Daar is het automatisch veel vroeger heen- en terugwedstrijden spelen. Dit systeem lijkt mij perfect, ik had dit liever vanaf het begin al gehad. Heel de ploeg is blij dat het zo verloopt.”
Op dit moment zit je in de bus naar Groningen, hoe houd je de sfeer hoog?
“De sfeer zit goed, het is anders als we vier uur in de bus zouden zitten om de avond zelf nog te spelen, maar nu vertrekken we de dag voordien.Vanmorgen stond er een training op het programma, nu is het tijd voor wat ontspanning, een spelletje spelen met elkaar. Op die manier creëren we een heel andere mindset.”
Jullie zijn sterk aan het seizoen begonnen: gewonnen van de Nederlandse ploegen Leiden en Limburg. Kunnen jullie verder op dat elan gaan en ook tegen Groningen winnen?
“We zijn zeker blij met onze start, alles is mogelijk! We hebben gewonnen van de Nederlandse kampioen Leiden, niet veel mensen hadden dit verwacht. Als we ons spel kunnen spelen zoals de voorbije twee matchen, dan zie ik ons morgen ook winnen.”
Wat zijn de verdere ambities van de Spurs dit seizoen?
“Er zijn natuurlijk nog veel wedstrijden, dus er kan nog veel gebeuren. Maar we hopen beter te presteren dan vorig jaar en elke week beter te worden op training. Dan zien we wel wat het resultaat is op het einde van het jaar, maar vooral hard blijven werken.”
Je bent naar Kortrijk gekomen onder impuls van Christophe Beghin, de coach die jou ook gelanceerd heeft bij de Antwerp Giants. Hebben jullie door de jaren heen een speciale band gekregen?
“Tuurlijk, ik ken Christophe al lang. Hij is al meer een vriend dan een coach voor mij. Onze band is heel goed, we weten wat we kunnen verwachten van elkaar.”
Dit seizoen is er een nieuwe staf: de Nederlandse coach Roijakkers staat nu aan het roer. Heb je met hem dezelfde band en voel je hetzelfde vertrouwen?
“We zijn nog maar een paar maanden ver, dezelfde band als met Christophe heeft tijd nodig. Het zijn zeker aangename mensen en die band komt er wel met iedereen. We hebben een heel goede groepssfeer. Dus dat wordt geen probleem voor mij.”
“Wij zijn maar met twee spelers overgebleven uit de spelersgroep van vorig jaar. In het begin is dat wat zoeken, maar momenteel is de sfeer uitstekend. De groep is veel socialer dan vorig jaar. Het was geen probleem om sfeer te creëren in deze groep.”
De Kortrijk Spurs zijn de grootste club van Vlaanderen met meer dan duizend leden. Voel je dat het basket leeft in Kortrijk?
“Zeker en vast! Er is veel engagement in de club, we hebben veel vrijwilligers en er is altijd veel volk bij de wedstrijden. Ook als de Belgian Cats hier in De Lange Munte komen spelen, zit het goed vol.”
Jouw broer, Thijs, speelt vanavond met Bilbao tegen het Litouwse Neptunas Klaipeda voor Europese kwalificatie. Volg je hem nog nu hij in het buitenland speelt?
“Als ik zelf niet moet spelen, probeer ik altijd zijn match te bekijken. Ik heb vorig jaar maar acht wedstrijden gemist, voor de rest kijk ik alles. De band is wat veranderd omdat hij in het buitenland zit en ik hier, maar toch hebben we nog vaak contact. Het is leuk om als grote broer te zien dat je kleine broertje het goed doet. HIj heeft het misschien mee van mij (lacht)”
Is het voor jou ook een droom om ooit in het buitenland te spelen?
“Dat wil ik zeker, ik focus me eerst op dit seizoen om zo goed mogelijk te spelen zowel de ploeg als ikzelf. Wat er daarna op mijn pad komt zullen we wel zien, maar dat is wel een doel. Ik hoop toch zeker tot nog een jaar of 15 door te gaan. Waar ik zal belanden, is nog een raadsel, maar dat zal de toekomst uitwijzen. Stap per stap en beginnen met de match van morgen tegen Groningen. ”