Volgende week zondag eindigt de drie-maandenlange Triënnale Kortrijk. In het thema After Paradise is de Triënale Kortrijk ook deze derde editie weer geslaagd. Maar wat vinden de Kortrijkzanen van deze editie en wat is er nu zo speciaal aan deze kunstwerken? 

De drie-maandenlange Triënnale loopt stillaan tot zijn einde. Het thema van deze triënnale is After Paradise. Iedereen weet dat het paradijs een prachtige plek is vol met harmonie en rijkdom, maar wat komt er daarna? Op die vraag probeert After Paradise een antwoord te formuleren. De nadruk ligt onder meer op de sociale spanningen en grondstoftekorten. Dat zijn negatieve thema’s, maar After Paradise stelt ze tentoon op een positieve manier.   

Het is niet altijd even duidelijk waar een kunstwerk voor staat, waardoor het interessant blijft.  

Naam: Trena

Kunstenaar: Laia Estruch

© Princess Van Der Linden, Sander Claes
© Princess Van Der Linden, Sander Claes

Trena is een kunstwerk gebaseerd op de plexus: een knooppunt van zenuwen in de arm. Als een bezoeker Trena betreedt worden de geluiden van de bewegende lichamen versterkt en ontstaat er een bijzonder geluid.

Naam: Ping Pong Go-Round

Kunstenaar: Lee Wen

© Princess Van Der Linden, Sander Claes

Met Ping Pong Go-Round heeft Lee Wen een interactieve manier gevonden om zijn publiek te betrekken. Deze multiplayer pingpongtafel verwijst naar het heen-en-weer gekaats bij vergadertafels, met name tussen de VS en Volksrepubliek China in 1970.

Naam: Old Tjikko, Mörket, Sweden

Kunstenaar: Jordi Bernadó

© Princess Van Der Linden, Sander Claes

Old Tjikko is een eenzame boom in een sneeuwgebied, gelegen in de provincie Dalarna. De wortels van Old Tjikko dateren tot 9.565 jaar terug, daarmee heeft hij het oudste wortelsysteem op aarde.

Naam: Short Sad Text (Based On The Borders Of Two Countries)

Kunstenaar: Oksana Pasaiko

© Princess Van Der Linden, Sander Claes

© Princess Van Der Linden, Sander Claes

In 2005 maakte Oksana Pasaiko Short Sad Text ( Based On the Borders Of Fourteen Countries. Dat waren twee stukken zeep met zeven zwarte mensenharen in een patroon van landgrenzen gemaakt door de mens. Nu is het één zeepje waarbij de mensenharen de grens tussen Turkije en Syrië voorstelt.

Naam: Patri-Arches, Petri Diches

Kunstenaar: Felix Beaudry

Beaudry onderzoekt met dit kunstwerk hoe de mens zijn eigen persoonlijkheid vormgeeft en hoe dat onze interacties en groepsvorming veranderd.