Dat het een veel moeilijkere tijd is geworden in de festivalwereld is nog een understatement. Steeds meer zitten organisatoren met de handen in het haar. We krijgen steeds meer afgelastingen te zien. Zowel op financieel als organisatorisch vlak zijn er de laatste vijf jaar veel aardverschuivingen geweest. Maar hoe komt dit nu?
Het leven wordt steeds duurder. Dat is de algemene gedachtegang bij de brede bevolking. Door een inflatie die de vorige jaren enorm gestegen is en nog steeds op een hoog niveau zit, klopt die gedachte ook. Het leven is wel degelijk duur geworden, al begint er wel wat beterschap in te sluipen sinds eind vorig jaar en vooral begin dit jaar. En die economische teneur is natuurlijk ook terug te trekken tot in de festivalwereld. In dit artikel reageren dan ook twee organisatoren van een festival en één organisator van een fuif op de tegenwoordige gang van zaken.
Labadoux
Een bekend festival dat het ook moeilijk heeft, is Labadoux. Het Ingelmunsterse feest stond jarenlang bekend als de seizoensopener in festivalland. Tot dit jaar. Het gaat namelijk niet door, omdat de organisatoren een nieuw concept hebben bedacht. Zowel de locatie, als de datum zullen in de toekomst anders zijn. Zo zal de bekende locatie in de Trakelweg langs de brug van de Gentstraat verschuiven naar het park van het kasteel in Ingelmunster nabij de markt. Ook de datum zal in de toekomst veranderen naar midden juni. Het was oorspronkelijk de bedoeling om Labadoux dit jaar al te laten doorgaan. Echter meldden de organisatoren, enkele weken na het nieuws dat het concept verandert, dat er een overgangsjaar nodig is.
Er kwam veel kritiek op de nieuwe plannen. Voor de Ingelmunstenaren voelt het zowaar een beetje aan als verraad. Een stukje geschiedenis dat verdwijnt. Ook Jean-pierre Deven was misnoegd na het nieuws. Hij was het die in 1988 het festival voor de eerste keer organiseerde. Deven baatte ook jarenlang muziekcafé De Fagot uit. Het is uit dat café dat het festival ontstond. Eerst als klein folkfestival, maar jaar na jaar werd het groter.
“Labadoux is absoluut niet meer wat het ooit geweest is. Ik zit nu niet meer in het bestuur, dus mensen denken dat ik er niet meer wakker van lig. Het tegengestelde is waar. Ik heb het altijd een beetje gezien als ‘mijn kindje’. Dat verandert natuurlijk niet doorheen de jaren,” is Deven duidelijk. “Ik denk dat het rampzalig is dat de datum verschoven werd. Het was de kracht van Labadoux om opener te zijn van het seizoen. Labadoux lag altijd in het eerste volledige weekend van mei. Nu zal dat midden juni zijn. Ik vind dat persoonlijk een erbarmelijk slechte datum. Het ligt namelijk midden in de examenperiode. Zal de jeugd überhaupt wel komen naar het festival?” vraagt Jean-pierre zich af. “Ook het feit dat de locatie verschuift naar het centrum van de gemeente vind ik erg vreemd. De organisatoren hebben nog steeds de grasvelden in de Trakelweg tot hun beschikking. Dat is geen geheim. Ik vind het dan raar dat het festival van zo’n rustige plek naar een zeer drukke plek verhuisd.”
“Labadoux is absoluut niet meer wat het ooit geweest is”
Kanaalfeesten
Om de mensen toch iets te gunnen in Ingelmunster besloot Deven om een éénmalig festival te organiseren. Samen met Francis Vandeputte (huidige uitbater van De Fagot) neemt hij het initiatief om een vierdaags festival te organiseren ter vervanging van Labadoux. Het zal plaatsvinden van donderdag 29 mei tot en met zondag 1 juni. “Het zal hoogstwaarschijnlijk één jaar duren. Als Labadoux dan volgend jaar weer terugkomt, is het niet nodig om ook nog de Kanaalfeesten te hebben. We zien het nu zuiver als een alternatief voor het brugjaar van Labadoux. Het festival zal dan ook gratis zijn. Het zal ook nog een ietwat ander concept zijn dan Labadoux, want we zullen ook grotendeels inzetten op de randactiviteiten naast de muziek (fietstochten, kinderanimatie, verschillende eetkraampjes…),” is Deven enthousiast.
Kokopelli
Dan is Kokopelli vzw toch wel een sterhouder in West-Vlaanderen. Kokopelli springt ook meteen in het oog in deze crisistijd bij de organisatoren. De vzw organiseert elk jaar een tweedaags festival op de hoeve ‘Goet Te Wynckele’ in Gullegem. Dat is natuurlijk niet zo opvallend, maar wel het feit dat het dit jaar al aan zijn achttiende editie bezig is, en het festival gewoon gratis te bezoeken is. U leest het goed, bezoekers hoeven niet te betalen voor een ingangskaartje en het bestaat al achttien jaar. Het is dus het bewijs dat het wel degelijk nog kan in Vlaanderen.
“De steun van West-Vlaanderen aan de hand van subsidies blijft voor ons van levensbelang,” is Vincent Geers wel duidelijk. Hij is voorzitter van de Kokopelli vzw en dus ook organisator van het Kokopelli World Festival. Om het kopje boven water te houden werkt Geers een beetje gelijkaardig met Labadoux. “Wij zetten in op een brede mix van muzikanten. Zo zullen we soms wel eens een ietwat bekendere naam uitnodigen, maar vaak spelen we ook in op jeugdig talent die we hier kansen willen bieden door hen te laten optreden. Zo kunnen we de kosten wat drukken. Het hoeven niet altijd de grote namen te zijn. Ook minder bekende mensen kunnen de sfeer erin brengen.
Zo kan het dus ook:
Fuiven
Als we dan nog de vergelijking maken met de bekende ‘boerenfuiven’, denk aan een KLJ-fuif, maar ook andere jeugdbewegingen, valt meteen iets op. We blijven in Ingelmunster, want dat is toch een klein beetje de bakermat van de festiviteiten in Zuid West-Vlaanderen. Met de Beach Party van de Scouts en de Oerfuif van de KLJ was er eigenlijk jarenlang een vaste drietand met de Labadouxfeesten. Alle drie gingen ze door op de grasvelden langs de Trakelweg. Nu viel dus Labadoux weg, maar de andere twee gingen nog steeds door.
Amy De Meyere zit in het bestuur van KLJ Ingelmunster. Ze organiseert samen met haar medebestuurders de bekende Oerfuif. “Wij werken ook samen met de Scouts van Ingelmunster. Onze fuif is op dezelfde locatie en de Beach Party ligt exact één week voor onze fuif. We zien mekaar dus niet als vijanden. Integendeel, we versterken elkaar zelfs,” legt De Meyere uit. “Ik weet dat Beach Party enorm veel bezoekers over de vloer kreeg en zelfs bijna uitverkocht was. Bij ons was het iets minder, maar we kunnen niet klagen.”
Voor een reden zoekt De Meyere niet lang. “Ik denk dat het ligt aan het feit dat een toegangsticket voor een fuif veel minder duur is dan een inkomticket voor een festival. Doordat het leven alleen maar duurder wordt, houdt de jeugd liever nog wat centen opzij voor andere aankopen. Bij ons is een inkomticket slechts zeven euro. Dat is dus een pak minder dan de meeste festivals. Ook de drank is goedkoper dan op een standaard festival. Volgens mij is dat dus de reden waarom fuiven tegenwoordig op meer bezoekers kunnen rekenen dan sommige festivals.”