Milica Mudrić: “Het leven is onvoorspelbaar, dus waarom zou ik me vastpinnen op een plan?“
Milica Mudrić (21) staat aan de vooravond van haar professionele carrière. Als studente Communicatie en Public Relations beweegt ze zich vol enthousiasme door de onzekerheden van het leven.
‘Ik was en ben besluiteloos. Dat is het woord dat mij het best typeert. In het middelbaar wist ik niet wat ik wou doen in de toekomst. Ik heb nooit een groot doel voor ogen gehad. De enige zekerheid die ik over mezelf heb, is dat ik extravert ben en een grote voorliefde heb voor praten. Toen ik de richting Communicatie en Public Relations vond, voelde ik dan ook dat ik me daarin moest verdiepen, maar wat me daarna te wachten staat, blijft een blinde vlek.
De toekomst schrikt me niet af. Ik kijk ernaar uit en probeer geen druk op mezelf te leggen. Het leven is onvoorspelbaar, dus waarom zou ik me vastpinnen op een plan? Het belangrijkste is dat ik een job doe waar ik voldoening uit haal. Geld speelt daarin allesbehalve de grootste rol, want een hoog loon verdienen in Servië is moeilijk. We moeten allemaal hard werken, dus ik steek liever mijn energie in iets waarvoor ik elke dag met plezier opsta.
Hoewel ik opensta voor alles wat op mijn pad komt, heb ik toch de kleine droom om mijn eigen PR-bureau op te richten. Ik wil iets opbouwen vanaf de grond. Een plek waar ik samen met vrienden en gelijkgestemden kan werken aan projecten die we écht belangrijk vinden. Ik wil met mijn creativiteit bedrijven en mensen ondersteunen die hun eigen verhaal willen delen.’
Lana Ćapin: “Ik ben geen visitekaartje voor je bedrijf om te tonen dat vrouwen er welkom zijn“
Lana Ćapin (21) verliet Bosnië en Herzegovina om haar dromen na te jagen. Als feminist strijdt ze voor gendergelijheid. Ze hoopt een gezin te kunnen combineren met een succesvolle carrière.
‘Ik ben geboren en getogen in Trebinje, de meest zuidelijke stad van Bosnië en Herzegovina. Omdat mijn land weinig opties biedt in communicatie en Public Relations, koos ik ervoor om naar Novi Sad te verhuizen om mijn droomrichting te studeren. Ik ontdekte mijn passie voor communicatie al in het middelbaar. Ik hou ervan om mensen hun verhalen te weten te komen en de mijne te delen.
Als PR-verantwoordelijke beslis je hoe mensen bedrijven zien en ik wil die rol gebruiken om ook iets te veranderen. Mijn interesses liggen vooral bij mode en cultuur, maar ik zie dat vrouwen daar vaak als objecten worden behandeld. Ze zijn geen individuen meer met een persoonlijk verhaal, maar lichamen die wel of niet in de mode zijn. Ik wil werken in een omgeving die vrouwen ziet als sterke, onafhankelijke mensen. Ik ben geen visitekaartje voor je bedrijf om te tonen dat vrouwen er welkom zijn.
Vrouwen in Servië krijgen het vaak moeilijk tijdens hun sollicitatieproces. Je krijgt dan de vraag of je een kinderwens hebt en hoe snel je eraan wilt beginnen. Als iemand mij die vraag durft stellen is dat bedrijf automatisch al afgeschreven voor mij. Ik wil een gezin én ik wil een fijne carrière. Het hoeft geen of-of-verhaal te zijn.
Het zou fijn zijn als ik later toch enkele ideeën over vrouwen kan veranderen. Ik wil vrouwen, mensen inspireren om hun eigen ding te doen. Mijn dag is goed als ik iemand heb kunnen helpen, dus ik voel dat ik zo ook het meeste voldoening zal halen uit mijn carrière. Uiteindelijk wil ik gewoon respect. Respect voor wie ik ben en wat ik doe.’
Ana Radovanovic: “Als geld geen rol zou spelen, dan zou ik als een digitale nomade door het leven gaan“
Ana Radovanovic (21) heeft het niet voor cijfers en wil haar leven vullen met creativiteit. Met grenzeloos optimisme baant ze zich een weg door twijfels en obstakels.
‘Ik had op mijn negentiende geen vastomlijnd plan voor de toekomst. Wat ik wél wist, was dat ik meer naar de sociale wetenschappen trok dan naar wiskunde of natuurkunde. Nu, jaren later, ben ik echt blij met mijn keuze: mijn studie biedt me een mix van theorie en praktijk en opent verschillende deuren. Op dit moment werk ik al voor EXIT Festival, waar ik PR-taken uitvoer en de sociale media beheer. Het ligt me, dus een carrière in de creatieve evenementensector is mijn absolute droom. Kunst is essentieel voor de maatschappij. Ik wil bijdragen aan de manier waarop creativiteit een plaats krijgt in ons leven.
Als geld geen rol zou spelen, dan zou ik als een digitale nomade door het leven gaan, reizend en werkend over de hele wereld. PR zou perfect kunnen aansluiten bij dat leven, omdat ik via sociale media ook onderweg mijn werk kan doen. Hoewel ik teamwork waardeer, zie ik mezelf in de toekomst als mijn eigen baas. Ondanks de zorgen over genderdiscriminatie in Servië blijf ik optimistisch. Ik geloof in positieve verandering en ben vastbesloten om de obstakels die ik onderweg tegenkom te overwinnen. Ik probeer in elk aspect van mijn leven een positieve kijk te behouden; sommigen vinden dat overdreven.
De drang naar reizen zit in mijn lijf, maar toch verlies ik nooit de connectie met mijn geboortestad Gornji Milanovac. Het ligt centraal in Servië, onder Belgrado, en het betekent veel voor me. Ondanks dat ik nu in Novi Sad woon, keer ik vaak terug. Ik geniet ervan om bij mijn familie te zijn. En wie weet; misschien woon ik er ooit weer, wanneer ik mijn wildste dromen heb waargemaakt.’