Met Roland-Garros afgelopen zondag kwam het gravelseizoen van het tennis tot een einde, waarbij Iga Swiatek en Carlos Alcaraz de hoofdprijzen wonnen, hoewel Alcaraz kritiek had op de hoeveelheid gravel in Parijs. Hoe wordt een gravelbaan juist aangelegd en hoe onderhoudt je zo’n terrein?
“Eerst is er een doorlatende onderlaag. Daarboven komt dan een kleine tussenlaag van onder meer bakstenen en de toplaag, het echte gravel, is fijn gemalen baksteen. Je ziet soms nog echte stukken baksteen naar boven komen als er veel op gespeeld wordt,” legt Opsomer uit.
Gravelbanen vergen aanzienlijk meer onderhoud dan gras- en hardcourtbanen. “Gravel is onderhoudsintensief. Dagelijks onderhoud is vereist om de banen in goede conditie te houden. Lijnen moeten vrijgemaakt worden, putjes moeten opgevuld worden, en de juiste vochtigheidsgraad moet behouden worden. Gras- en hardcourtbanen zijn daarin veel eenvoudiger: op hardcourt hoeft men bijna alleen het water weg te trekken na regen”, aldus Opsomer.
Invloed op de snelheid van het spel
Een ander belangrijk verschil tussen de ondergronden is de invloed op de snelheid van het spel. Op gravel is de snelheid waarmee de bal botst aanzienlijk lager dan op gras of hardcourt. Dit resulteert in een langzamer speltempo, wat de graveltoernooien onderscheidt van andere tennistoernooien. “Gravel remt de bal meer af na de botsing, terwijl gras de bal sneller laat glijden,” legt Opsomer uit. Deze eigenschap van gravel zorgt ervoor dat spelers met een goede techniek en uithoudingsvermogen vaak beter presteren op deze ondergrond.
Daarnaast is het weer een cruciale factor bij gravel: “Als het een beetje regent, kan je niet verder spelen op gras omdat het glad wordt en je sneller wegglijdt. Op gravel kan je iets langer doorspelen bij regen, maar het blijft een uitdaging om de banen in optimale conditie te houden.”
Traditie en innovatie
De regionale voorkeuren voor verschillende ondergronden komen ook voort uit de weersomstandigheden. In Europa en Zuid-Amerika is gravel populair, terwijl hardcourt gebruikelijk is in de Verenigde Staten en Australië. Dit verklaart waarom sommige spelers, zoals Rafael Nadal, uitblinken op gravel, terwijl anderen, zoals veel Amerikanen, beter presteren op hardcourt.
Opsomer kijkt ook naar de toekomst van tennisbanen en ziet een mogelijke toename van het gebruik van kunststof gravel. Deze banen zijn minder onderhoudsintensief en drogen sneller na regen. “Wij overwegen dit ook, maar het vereist aanzienlijke investeringen. Je moet alle velden tegelijk veranderen, want bij toernooien moet de ondergrond consistent zijn”, zegt hij.
Hoewel er innovaties en veranderingen mogelijk zijn, denkt Opsomer niet dat grote toernooien zoals Roland-Garros hun traditionele gravelbanen zullen opgeven. “De traditie is belangrijk. Zoals Wimbledon op gras blijft spelen, zal Roland-Garros waarschijnlijk altijd gravel behouden”, concludeert hij.